ერთი მეზობელი მყავდა,კამაზის მძღოლი იყო და შორ რეისებში უწევდა წასვლა.ის დროა მობილური რომ არ არსებობს და მიიღო დავალება ქუთაისში უნდა ჩავიდეს,დაიტვირთოს და წავიდეს ურალში.
მოკლედ ცოლს დაემშვიდობა,ბავშვები დაკოცნა,დაიბარა ორი კვირა დამჭირდებაო და წავიდა.ჩავიდა ქუთაისში და აყურყუტეს იქ ორი სამი დღე,მოკლედ არ გამოუვიდათ დამეოთხე დღეს წამოვიდა კახეთში.
სოფელში რომ მოვიდა ღამე იყო უკვე,სახლამდე მიგორდა მანქანით,ადრე გამორთო ძრავი ბავშვები არ გავაღვიძოო და შევიდა სახლში.ბავშვების ოთახს ჩაუარა სიჩუმე იყო,სინათლეები ჩამქრალი,გულში მიეფერა ბავშვებს,შემოგევლეთო და საძინებლისკენ წავიდა.
ფიქრობს მოვენატრებოდი,მივალ ჩავეხუტები და დავიძინებ ტკბილადო.სანამ კარებს შეაღებდა გაშრა კაცი,-მისი საძინებლიდან კაი მამაპაპური კვნესა შემოესმა,ლოგინსი ჭრაჭაჭრუჭი და კაცის ვნებიანი კვნესაც რომ გაიგო,ადგილზე გათეთრდა კაცი,-სამი დღე ვერ გაძლო უჩემოთ,საყვარელი ყოლია,ჩემს სახლში ეს როგორ გამიბედაო და ათასმა ფიქრმა გაუელვა თავში.
გამოტრიალდა წყნარად,შევიდა სამზარეულოში,ყველაზე დიდი ტაფა დადგა გაზზე და ბოლომდე რომ გაწითლდა ეს ტაფა,სინათლე არც აუნთია ისე შევარდა საძინებელში და დაკააა,მოკლედ მიასიკვდილა ორივე,გამოვიდა ჩახტა მანქანაში,გადავიდა მეზობელ სოფელში სიდედრ-სიმამრთან და გზაში გეგმებს აწყობს რა და როგორ უნდა აგინოთ,სიგნალით მიადგა სახლს შუაღამისას დააფეთიანა მთელი უბანი,ჩამოხტა მანქანიდან შევიდა ეზოში და სახლის კარები ხალათშემოხვეულმა ცოლმა გაუღო,რაიყო კაცო რამ გადაგრია ამ შუაღამეზეო?გაშრა კაცი.აქ რას აკეთებოო?ესღა მოიფიქრა ეკითხა.
-შენმა ძმამ ცოლი მოიყვანა და ჩვენი საძინებელი დავუთმე,აბა რა მექნა მეორე სართული გასამართიაო….
ავტორი: ვანო ჯავახიშვილი
